Τι αλλαγές φέρνουν στα εργασιακά οι τροπολογίες Βρούτση

Οι τροπολογίες εν πολλοίς επαναφέρουν το καθεστώς που ίσχυε επί δεκαετίες και είχε πρόνοιες τόσο για αποζημίωση όσο και για βάσιμο λόγο για απόλυση. Ωστόσο, η Νέα Δημοκρατία ίσως αστόχησε διατηρώντας το άβολο πάντρεμα δύο συστημάτων που είχε υιοθετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλαγές στην εργασιακή νομοθεσία όσον αφορά το πλαίσιο για τις... απολύσεις και τις διεκδικήσεις εργαζόμενων σε εργολαβίες υπερψήφισε χθες η Βουλή, εν μέσω καταγγελιών της αντιπολίτευσης για αντεργατικές μεθοδεύσεις.

Στην πράξη ωστόσο η επίμαχη τροπολογία επαναφέρει το προηγούμενο πλαίσιο, το οποίο παρείχε επί δεκαετίες προστασίες στους εργαζόμενους, ενώ κυβερνητικά στελέχη τόνισαν στον ΣΚΑΪ ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα δοθούν κίνητρα για προσλήψεις.

Η αιτιολόγηση της απόλυσης

Η τροπολογία κατήργησε ρύθμιση που είχε νομοθετήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία όριζε ότι σε περίπτωση απόλυσης ο εργοδότης ήταν υποχρεωμένος να παραθέσει βάσιμο λόγο και να καταβάλει αποζημίωση.

Ιστορικά η ελληνική νομοθεσία, η οποία πλέον επανέρχεται σε ισχύ, υποχρεώνει τον εργοδότη να αποζημιώσει τον απολυθέντα όμως δεν τον αναγκάζει να δώσει βάσιμο λόγο, πρακτική που έχει κυρωθεί και από αποφάσεις του Άρειου Πάγου.

Το κενό καλύφθηκε όμως από τον αστικό κώδικα, και ειδικά το άρθρο 281 περί κατάχρησης δικαιώματος, όπως εξήγησε στον ΣΚΑΪ ο καθηγητής εργατικού δικαίου και νομικός Γιάννης Λουξουριώτης. Το εν λόγω άρθρο αποτελεί θεμέλιο για τις αθρόες προσφυγές στα δικαστήρια όσων πιστεύουν πως απολύθηκαν αναιτιολόγητα, λόγω συνδικαλιστικής δράσης ή διεκδίκησης δικαιωμάτων τους, συμπλήρωσε.

Συνεπώς, συνέχισε ο κ. Λουξουριώτης, η πρόνοια περί βάσιμου λόγου υπήρχε ούτως ή άλλως και δεν χρειαζόταν να νομοθετηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι η Ελλάδα είχε ολοκληρωμένη προστασία για τους εργαζόμενους.

Αντίθετα, τόνισε, η επίμαχη ρύθμιση της κυβέρνησης Τσίπρας βασίστηκε στον μη δεσμευτικό κοινωνικό χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης, τον οποίο η Αθήνα επί χρόνια δεν ενσωμάτωνε στο δίκαιό της ακριβώς επειδή δεν χρειαζόταν.

Ο αστερίσκος

Ο κ. Λουξουριώτης χαρακτήρισε «γενικά σωστή» την τροπολογία της Νέας Δημοκρατίας, όμως διατύπωσε μία ένσταση για την απόφαση της νέας κυβέρνησης να διατηρήσει πρόνοιες του χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης, γεγονός που μπορεί να συντηρήσει το πρόβλημα.

Όπως εξήγησε, η συνύπαρξη των δύο συστημάτων που διατηρεί η ΝΔ ήταν «εντελώς αχρείαστη» και ενδέχεται να προκαλέσει προβλήματα στην δικαστική ερμηνεία του νομικού πλαισίου.

Ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας υποστήριξαν το πρωί στον ΣΚΑΪ ότι η ρύθμιση που είχε υιοθετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούσε και ως «κόφτης» στην αγορά εργασίας. Όπως είπαν, οι επιχειρήσεις φοβόντουσαν ότι εάν προσλάμβαναν υπαλλήλους και αυτοί αποδεικνύονταν κακοί δεν θα ήταν εύκολο να τους απολύσουν.

Το μέτρο για τους εργολάβους

Η τροπολογία του κ. Βρούτση κατήργησε μία ακόμα ρύθμιση, η οποία αφορούσε τους εργολάβους.

Ο νόμος ΣΥΡΙΖΑ όριζε ότι σε περίπτωση που ένας εργολάβος ή υπεργολάβος δεν πλήρωνε προσωπικό του για ένα έργο (π.χ. την ανακαίνιση ενός σπιτιού), οι εργάτες είχαν το δικαίωμα να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα από τον πολίτη που είχε αναθέσει το έργο.

Συγκεκριμένα, προέβλεπε πως ο πολίτης είναι συνυπεύθυνος «εις ολόκληρον και αλληλεγγύως» με τον εργολάβο ή υπεργολάβο. Η επιστροφή στο προηγούμενο πλαίσιο ορίζει ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να διεκδικήσουν τα οφειλόμενα από τον εργολάβο.

Για μέτρο που θα προκαλούσε «τραγελαφικές καταστάσεις» και «παλαβά πράγματα» έκανε λόγο ο εργατολόγος κ. Λουξουριώτης. Ήταν «αστεία διάταξη, δεν ξέρω καν πώς πέρασε», ανέφερε χαρακτηριστικά, αξιολογώντας ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κινήθηκε «βίαια, αμελέτητα και αχρείαστα».

Το κερασάκι στην τούρτα, συμπλήρωσε, είναι ότι από την εν λόγω καταργηθείσα ρύθμιση εξαιρούνταν περιπτώσεις όπου πελάτης είναι το Δημόσιο, όπου ίσως θα είχε νόημα, είπε ο κ. Λουξουριώτης.

«Η δική μας ρύθμιση είναι επιζήμια για τον εργοδότη, όχι για τον πελάτη», είπε στον σταθμό μας ο υπουργός Ανάπτυξης.

Πηγή: www.skai.gr