Το δίκιο της κοινωνίας πρέπει να ξαναγίνει ΔΙΚΑΙΟ της Πατρίδας μας 1η Μαΐου: Ημέρα Μνήμης, Τιμής και Αγώνων

Η Πρωτομαγιά, μια ημέρα ορόσημο για τον κόσμο της εργασίας και την κοινωνία των πολιτών, μας υπενθυμίζει με εμφατικό τρόπο πως όλα κατακτήθηκαν και τίποτε δεν μας χαρίστηκε.

Μετά από οκτώ χρόνια αδιάλειπτης εφαρμογής πολιτικών ακραίας λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης, κορυφαία ζητήματα, ακόμη και των...

πρώτων Πρωτομαγιάτικων κινητοποιήσεων στην Πατρίδα μας (1892-94), επανέρχονται –σε ένα άλλο κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο– ως αγωνιώδεις διεκδικήσεις.

Περίπου 1 εκατ. συμπολίτες βρίσκονται στην ανεργία στερούμενοι το αναφαίρετο δικαίωμα στην εργασία ενώ οι απλήρωτοι εργαζόμενοι στον Ιδιωτικό Τομέα ξεπερνούν τις 500 χιλιάδες βιώνοντας ένα ζοφερό εγκλωβισμό.

Η αξιοπρεπής δουλειά μετατρέπεται σε διακύβευμα, με τη μερική και την εκ περιτροπής απασχόληση να αφορούν το 60% των νέων προσλήψεων αποκαθηλώνοντας την πλήρη και σταθερή εργασία, τις Συλλογικές Συμβάσεις να συνιστούν είδος προς εξαφάνιση, την αδήλωτη και τη μερικώς ανασφάλιστη εργασία να εξαπλώνονται σε κάθε κλάδο και περιοχή της Ελλάδας, την παραβατικότητα να αποτελεί δομικό στοιχείο της απορρύθμισης, την υγιεινή και ασφάλεια να θεωρείται “πολυτέλεια” και τον χρόνο εργασίας να διαμορφώνεται χωρίς τη διάσταση της ανθρωπινής ανάγκης καταπατώντας όρους ημερήσιας ανάπαυσης, ελεύθερο-οικογενειακό χρόνο και την Κυριακάτικη αργία.

Μετά και το τρίτο, σωρευτικά επαχθέστερο Μνημόνιο, η “γενιά” των 245€ μαζικοποιείται, οι απόμαχοι της δουλειάς γίνονται οριστικά απόκληροι της ζωής με συνεχείς και μελλοντικά προσυμφωνημένες περικοπές, η βιωσιμότητα, η επάρκεια και ο αναδιανεμητικός χαρακτήρας του Ασφαλιστικού Συστήματος υπονομεύονται ανεπίστρεπτη ενώ οι εγκληματικές δεσμεύσεις για δυσθεώρητα πρωτογενή πλεονάσματα σφραγίζουν μια πρωτοφανή φορολογική αφαίμαξη των μισθωτών που αγγίζει το 700% και ένα εγκληματικό ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας..

Η εργασία βρίσκεται στο απόσπασμα, η κοινωνία (ξανα)στήνεται στα 16 δις € μέτρα της τελευταίας τριετίας και η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν… τραγωδία.

ΩΣ ΕΔΩ… Απαιτούμε Δικαιώματα και όχι άλλες δεσμεύσεις, διεκδικούμε μέρισμα από την παραγόμενη ευημερία, αγωνιζόμαστε ώστε το δίκιο των πολλών να ξαναγίνει Εθνικό Δίκαιο.

Οι δυνάμεις της εργασίας, και όχι οι οικονομικές ολιγαρχίες, ήταν, είναι και θα είναι η κινητήριος δύναμη για την παραγωγική ανασυγκρότηση του Τόπου μας και την επάνοδο σε ρυθμούς διατηρήσιμης, ισόρροπης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης.

Η ΔΑΚΕ Ι.Τ. καλεί όλους τους υγιείς πολίτες να συμμετάσχουν μαζικά, αποφασιστικά, δυναμικά και ειρηνικά στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των Συνδικάτων. Όλοι μαζί, εργαζόμενοι, άνεργοι, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, βιοτέχνες, έμποροι και συνταξιούχοι συγκροτούμε μια πλατιά κοινωνική συμμαχία, ένα αρραγές μέτωπο ενάντια σε αποφάσεις που εξαϋλώνουν στοιχειώδεις κατακτήσεις και θεμελιώδεις ελευθερίες μας.

Τα τεράστια επιτεύγματα του Εργατικού Κινήματος, οι πολύχρονοι αγώνες και οι αμέτρητοι αγωνιστές μας γεμίζουν αυτοπεποίθηση, η ιστορική πείρα μας επιτρέπει να οραματιζόμαστε ένα καλύτερο αύριο, μας διδάσκει ότι οι μόνες χαμένες μάχες είναι αυτές που δεν δόθηκαν.  

Όλοι μαζί στις απεργιακές συγκεντρώσεις της 1^ης του Μάη σε όλη τη χώρα, στην Αθήνα 11 π.μ. στην πλ. Κλαυθμώνος.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΑΚΕ Ι.Τ.